جمعه ۲۷ اسفند ۹۵
دلا دیدی که دل از من بری شد
مشوش چون دو زلفان پری شد
نه فایز هر که بیند آن پری را
پری را هر که دید از دین بری شد
***
شب تار است خدایا ماه بنما
بیابانست، خدایا راه بنما
بت فایز چو قرص آفتابی
به زیر زلف پنهان کرده سیما
***
به رخ جا داده ای زلف سیه را
به کام عقرب افکندی تو مه را
که دیده عقرب جرار فایز
زند پهلوی ماه چهارده را؟
