چهارشنبه ۱ آذر ۹۶
به قرآنی که آیه ش بی شماره
به آن شاهی که تیغش ذوالفقاره
سر از بالین عشقت بر ندارم
که تا دین محمد برقراره
***
مکش شانه باین زلفین پر چین
مران امواج هندو را بماچین
همی ترسم سپاه کفر فایز
در آرد در تصرف کشور دین
***
دگر شب شد که مشتاق حضورم
کنم یاد از رفیق گشته دورم
نسوزد هیچ عاشق مثل فایز
خمیر آسا گرفتار تنورم
***
مکن زلف سیه را دام مردان
بترس از آه بی هنگام مردان
تو روزی حال فایز را نگه کن
که شد روزش سیه چون شام مردان
