شنبه ۲ بهمن ۰۰
دلی دارم در آتش خانه کرده ، میان شعله ها کاشانه کرده...
دلی دارم که از شوق وصالت ، وجودم را زِ غم ویرانه کرده...
دلی دارم در آتش خانه کرده ، میان شعله ها کاشانه کرده...
دلی دارم که از شوق وصالت ، وجودم را زِ غم ویرانه کرده...
من؛ آن آواره ی بشکسته بالم
زِ هجرانت بُتا؛ رو بر زوالم
منم آن؛ مرغِ سرگردان وُ تنها
پریشان گشته شد؛ یک باره حالم