شنبه ۲۱ اسفند ۹۵
سرت نازم سر اندازت حریر است
لبت سلطان و دندانت وزیر است
اگر یک بوسه ای دادی بفایز
خراج ملک روم مال امیر است
***
سفیدی سینه دلبر مرا کشت
جگر بندم برید تا مهره پشت
چرا فایز از این غصه نمیرد
اشاره می کند هر دم بانگشت
***
رخ و زلف و لب و دندان جانان
گلست و سنبل است و لعل و مرجان
ز چشم و مژه و ابرویش فایز
حذر کن، ترک با تیر است و پیکان
